27 juli 2017, Dialectavond op Landgoed Kotmans

VÖLLE VOLK OP ‘KOTMANSAOVEND’

Neet aerder kwammen d’r zovölle dialectleefhebbers as afgelopen donderdagaovend 27 juli 2017 naor landgood Kotmans, umme onder goeie waersumstandigheden te luusteren naor veurdrachten in het Nedersaksisch dialect.
De 150 anwezigen genoten van de serieuze en humoristische verhalen en gedichten oet  wark van Diana Abbink oet Wenterswiek-Meddo, veurzitter van de Dialectkring Achterhook en Liemers.
Ok Netty Hengeveld oet Eibargen, o.a. veurganger en karkelijk warker, wist het publiek op innemmende wieze an zich te binden met eigen verhalen en gedichten, met zette was ‘t ‘moesstille’.
Hans Keuper, veurman van de band ‘Boh Foi Toch’, had zienen harmonica en gitaar met ebrach. Dee gebroeken e bi’j ziene leedjes as o.a ‘t Vertelsel van ’t zand’ en ‘Bierman’. Daornaost droog dissen rasartiest ok nog verhalen en gedichten veur.
Al met al ne prachtigen aovend en echte reclame veur het Nedersaksisch.

De foto's  kö'j bekieken in 't fotoalbum

Hieronder kö-j ene van de gedichten naolaezen, dee Hans Keuper hef veur edragen.

Aalten

Vanaf de Köstersbulte kump 't
Haronder deur de Landstraote
Iezers ketst, slaot vonken
Kraejen komt van uut 't goor
Draejt um 'n olden toorn
Haronder kump 't
En hunde gräuwelt
De klokken luudt
In Aalten

Een stortkaore vol weurde kump
Aover de Hogestraote
Boekslagend 't peerd, hangend in 't haam
De Voerman is blind
Häuwt de vlegen van zich af
En spi'jt van de proem

Aalten! Waoranders
Staot de brede börste lieker
Op'n diek ?
Sleet 't gezang hoger an de
Eikenholten karkedeurn ?
Psalmen vleegt op witte wölkskes
De galmgaeter hanuut
't Strenge gebed waeft
Straffe dwangbuizen in de locht
En makölve, met eure fregge köppe
Lacht zich wat. Maaien kroept
Uut 't naegelholt in domeneers wieme
Haronder kump 't

Brekhafteg is de kaore en zwaor
Bunt de weurde
Blind is den Voerman en de vlegen
Stekt as ter to
Hier hef elke bulte zien eigen woord
Zien eigen praeke, zien eigen waorheid
Woord en waorheid hebt zee in pacht
Geleuf dat maor
Hier!! Ja hier!!!

En gund, gund op de Diekstraote
Loopt roomsen. Zee komt van de Bodendiek
Uut 't brook. Zee zingt
Van achter eur vaandels heer
Zingt zee van eure Moder Mari'je
Van eur heilege harte, eur blodende harte
Zingt zee. Van warmte en moderleefde
Moderzörge, moderverdreet um
De Mensenzönne, um eur kind
Bli-j bunt zee, dee Roomsen
Met zo'n moder wee-t aoveral
Good veur is
Altied een balletjen in de naodzak
Een schuulplaetsken achter de brunte

Dee andern hebt dat neet, zee hebt
Weurde, egaals weer egaals meer weurde
Den duvel hebt zee achter zich heer
En veur zich't oge.
Een kold oge wat kik en zut
Zonder gliefkes van liepen en lachen
Zonder träöne. Knipsen
Dut 't neet. Gin ogenslag
't Henk daor in een dri'jhook
Zut alles, kik aoveral deur heer
Jech veur 't laeven de groezels langs
De rugge, de kunsten uut de pokkel
't Zut en kik en keurt.

Hangt 't hemp der veur
A'j de keerl bedreegt, de kinder slaot
De baedelders de deure wiest.!
Gooi't in
De alekelder.
Stop 't weg achter de rollen linnen
Van 't kammenet.
Van mien pat
Graaft 't in, dat oge, zand derin
Pot een lindeboom der op en maak a'j weg komt
Zoep ow zat met dee van Dinxper
Kroep weg achter de teke van Schiller
Slakker ow uut bi'j 'n Dommen Anleg

Riegdräöde scheet uut de eugtes
Puntdraod trök zich van de pöste en
Wilde peerde davert deur de maoten
Der is gin hollen an at zee zich los nemt
At in Aalten zee zich los nemt
In Aalten
At .......

In 't Peppersträötjen is de stortkaore
Los eschotten, 't olde peerd deur de knene egaone
Den Voerman is hen fluiten
Weurde gliedt van de kaore
Rolt deur Aalten
Weurde, bloos Weurde
En de Voerman is hen fluiten.

Hans Keuper

Hieronder kö-j ene van de gedichten naolaezen, dee Netty Hengeveld hef veur edragen.

An estokken

Ik bun an estokken
(al we-j bloos nooit
deur wie of wat).
Ik had jo niks vernommen:
niks eheurd, ezien, erokken,
maor ’t ging bliekbaor rond
en veur ik ’t wis
was ’t al bi’j mi’j ekommen.
Blökken en proesten,
een kladde kwalster
ophoesten, kortäomig
en snoterig, verkeld.
Zie mi’j toch hechten, poesten,
met afgetrokken kleure
en een pipse snoete:
’t virus hef mi’j eveld.

Sloerig en kötterig,
euig en dretterig,
pien in de strotte
en onzelig in de hoed,
bun-k richtig pierötterig,
slecht op den draod
en slap as een wasseldoek:
ik vule mi’j niet goed!
Al hef de griep mi’j egreppen,
loopt de groezels mi’j aover
de rugge en bun-k gin griepstuver
of gaele proeme waerd,
één dink he-k heel goed begreppen
- en dus is uutvieren niet verkaerd -
’t streektaalvirus hef mi’j zo te grazen
da-k ’t te passe en te onpasse waardaer!
 
Netty Hengeveld

Hieronder kö-j een fragment naolaezen, dat Diana Abbink hef veur edragen.

Fragment oet “Laeven met de (streek)taal

......Ton ik verkering krege met ne boerenzönne kwam de mooderspraoke ok vanzelf weer terugge in mien laeven.
Behalve het veurdeel dat ik tenminste plat kon praoten was miene afkomst as darperdeerne nog best een punt van discussie in miene schoonfamilie.
De ideale echtgenote veur den toekomstigen boer was ne flinke struise vrouwe deet good van anpakken wist.
Met miene amper vieftig kilo en het veronderstelde gebrek an kennis van het boerenwark voldee ik daor neet an.
Een eume vroog bezorgd an mien schoonmoder wat eur zönne toch mos met zon himpimpken oet darp, dat kon toch niks wodden?
Gelukkig hadden miene schoonolders der vertrouwen in en het is ok good ekommen, zowal met het boerenwark as ok met mien gewichte .....

Diana Abbink