Dinie Hiddink-Dijkman

Paerdehandel

In ’t vrogge veurjaor kreeg grotva’s olde vospaerd veur de zovölste kaer een völleke. ’t Is ’n prachtig beesje, aoverdag löp e in de weide biej ons veur ’t huus.
Hee sprönk en dartelt op ziene hoge bene rondumme zien olde moder, den ’t allemaole heel gewoon vindt.
Af en to kump e an ’n draod en wiej aait zien kleine heuf. Mor ’n völ wodt groter en groter en dan opèns is daor…. den dag.
Al heel vrog ’s morgens spant grotva ’t olde paerd veur de kaore. ’t Is net of e al weet wat t’r geet gebeuren, elk jaor waer denzelfden gang.
’t Völ wodt met een touw en halster vaste bonden neust zien moder en löp buut’n in ’t span. Langzaam veurt grotva de zandweg deur de weidens uut en geduldig löp het völ neust zien moder met.
Op naor de paerdemark in Hengel; ’t is ’n kleine 20 kilometer lopen. ’t Geet binnendeur naor Barchem, de Wiersse, Linde en dan aover ’t Hengelse zand.
Dichter naor de mark in Hengel komt uut alle binnenwaege de paerdemoders met neust eur hun kinder an ’n touw ebonden. Ze wodt op de mark an boeren, handelaren, mor ok heel völle veur de slacht verkoch.
’t Is al late in de meddag as grotva de zandweg deur de weidens waer op kump veuren. ’t Olde vospaerd löp met ’t heuf naor de grond, ’t is net of e treurt.
Grotva hef het opgebrachte geld van ’t völ in de tesse.
Ik vind ’t zo naar a-k dit beeld anschouwe en ik laote miene tröne de vrieje loop.
Mor mo zeg:”Ach, mien daerntje, biej ‘n “haer” hebt ze vee veur de aardigheid, mor biej ’n boer mot ’t wat opbrengen.”

Dinie Hiddink