Jan Willem Smeitink
Jan Willem Smeitink (1921-2013) worden geboren in den Toldiek, gemeente Steenderen. Nao zien laegereschooltied is e verhuusd naor Hengel. Daor hef e in 1947 de zaak van zien vader aover enommen. Dat was een winkel in huusholdelijk grei en spöllegoed. Die hef e vaertig jaor edreven.
Van zien vader, die-t ok dialect schreef, kreeg e de liefebri’je veur taal en schrieven met. Pas nao het stoppen met zien winkelwark kwam der tied veur ’t schrieven van dialectverhalen. Die ging e vake vertellen en veurlaezen op verenigingsaovende. In verschillende bundels, o.a. in ‘Volksrijmen’ (1988), ‘De Pöste’ (1991), ‘Den Tillefoon’ (1997), ‘Mo’j ’s kieken wah’n schrievers’ (1999) en ‘Alles plat(t)’ (2002) bunt verhalen van um op enommen. In 2014 kwam postuum de bundel ''t Huus an het wegjen zonder name' uut.
Jan Willem Smeitink (1921-2013) is geboren in Toldijk, gemeente Steenderen. Na zijn lagereschooltijd is hij verhuisd naar Hengelo. Daar heeft hij in 1947 de zaak van zijn vader overgenomen. Dat was een winkel in huishoudelijke artikelen en speelgoed. Die heeft hij veertig jaar gedreven.
Van zijn vader, die ook in dialect schreef, kreeg hij de liefde voor taal en schrijven mee. Pas na het stoppen met zijn werk in de winkel kwam er tijd voor het schrijven van dialectverhalen. Die ging hij vaak vertellen en voorlezen op verenigingsavonden. In verschillende bundels, o.a. in ‘Volksrijmen’ (1988), ‘De Pöste’ (1991), ‘Den Tillefoon’ (1997), ‘Mo’j ’s kieken wah’n schrievers’ (1999) en ‘Alles plat(t)’ (2002) zijn verhalen van hem opgenomen. In 2014 kwam postuum de bundel ''t Huus an het wegjen zonder name' uit.
Jan Willem Smeitink (1921-2013) ist in Toldijk, Gemeinde Steenderen, geboren. Nach der Volksschule ist er nach Hengelo umgezogen. Dort hat er 1947 das Geschäft seines Vaters übernommen. Das war ein Haushaltswaren- und Spielzeuggeschäft. Das hat er vierzig Jahre betrieben.
Von seinem Vater, der auch in der Mundart schrieb, erbte er die Liebe für Sprache und Schreiben. Erst nachdem er sein Geschäft aufgegeben hatte, kam Zeit zum Schreiben von Mundartgeschichten. Oft erzählte oder las er sie auf Vereinsabenden vor. In mehreren Sammelbänden, u.a. in ‘Volksrijmen’ (1988), ‘De Pöste’ (1991), ‘Den Tillefoon’ (1997), ‘Mo’j ’s kieken wah’n schrievers’ (1999) und ‘Alles plat(t)’ (2002) sind Geschichten seiner Hand aufgenommen worden. In 2014 kam postum der Sammelband ''t Huus an het wegjen zonder name' heraus.